بر اساس گزارش واحد خبر آهن ملل اصفهان، در حال حاضر شرکت‌هایی که در زمینه فولادسازی در داخل کشور مشغول به فعالیت هستند، برای صادرات محصولات فولادی خود با مشکلات و چالش‌هایی روبه‌رو می‌باشند. موضوع محدودیت در صادرات فولاد ایران منجر شده که مسائلی جدی برای ارزآوری کشورمان به وجود آید.
در کشور ما میزان تولید فولاد نسبت به مصرف داخلی بسیار بالاتر است. قاعدتا امر صادرات و در دست گرفتن بازار فولاد کشورهای دیگر و نبودن محدودیت صادرات فولاد ایران، می‌تواند به سودآوری بیشتری برای تولیدکنندگان منجر شود و به رونق اقتصادی کشور کمک کند.
با این وجود و با اینکه گرایش شرکت‌های فولادسازی به داخل شدن در امر صادرات مسئله‌ای جدی است، اما به دلیل وجود بخش‌نامه‌های گوناگون و متغیر، امر صادرات فولاد با مشکلاتی جدی همراه می‌باشد.
به همین ترتیب، مادامی که یک شرکت فولادی در امر صادرات قدم برمی‌دارد، ناچار است که برنامه‌ریزی‌های خود را با در نظر گرفتن بخش‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های موجود انجام دهد.
شرکت‌های فولادی برای صادرات خود حاشیه سود معقولی را برنامه‌ریزی می‌کنند، اما زمانی که سازمان توسعه تجارت ایران بخش‌نامه جدیدی ارائه می‌کند، همه این معادلات و برنامه‌ریزی‌ها بهم می‌ریزد. به این ترتیب، شرکت‌های فولادی با ضرر مواجه می‌شوند.
صنعت فولاد کشور ما نیاز به قوانین و دستورالعمل‌هایی تازه و ثابت برای توسعه و پیشرفت صادرات خود دارد. یکی دیگر از مشکلات پیش‌روی فولادسازان در این حوزه تعیین قیمت دستوری می‌باشد.
در ایران تولید فولاد بیش از مصرف آن می‌باشد. در حال حاضر، میزان تولید فولاد در کشور ما به حدود 28 میلیون تن رسیده، اما مصرف آن در بهترین حالت به اندازه 13 میلیون تن در سال خواهد بود. این موضوع نشان می‌دهد که برای بیش از نیمی از تولیدات در حوزه فولاد امکان صادرات وجود دارد. علاوه بر این، از لحاظ تامین نیاز فولاد در داخل کشور با مشکلی مواجه نیستیم و نخواهیم بود.
بر اساس گزارش واحد خبر آهن ملل اصفهان، یکی از مشکلات و مسائل اساسی در تجارت خارجی، موضوع صادرات مواد خام اولیه می‌باشد. این موضوع از بهرهمندی اقتصاد ایران از ارزش افزوده حاصل از صنایع تکمیلی ممانعت می‌کند.
مادامی این موضوع اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که تولیدکنندگان داخلی به جهت صادرات مواد خام با محدودیت در تامین مواد اولیه مورد نیاز خود روبه‌رو می‌شوند.
مسئله خام‌فروشی افزون بر مشکلاتی که می‌تواند برای صنایع داخلی ایجاد کند، به عنوان تهدیدی برای صادرات و درآمدهای ارزی کشور محسوب می‌شود.
مواد خام اولیه را می‌توان به سادگی شناسایی کرد، به همین دلیل این مواد تحریم‌پذیر هستند. در صورتی که این مواد در زنجیره تولید وارد شوند در تنوع محصولات فولادی اثر ویژهای دارند. این موضوع باعث می‌شود که مسئله تحریم به حداقل خود برسد. علاوه بر این، با کاهش تهدیدات تحریمی، کشور از ارزش افزوده کالاهای جدید نیز بهره‌مند می‌شود.
در شرایط فعلی، حجم تولید ورق فولادی در کشور بین 6 تا 7 میلیون تن است. این حجم از تولید در حالی است که ظرفیت صنایع تکمیلی برای تولید لوله و پروفیل حدود 18 میلیون تن است. تکمیل این زنجیره تولید علاوه بر بهرهمندی کشور از ارزش افزوده و فعال‌‌سازی ظرفیت موجود، منجر به ایجاد و رشد اشتغال در کشورمان می‌شود.
صنعت فولاد ما یکی از صنایعی می‌باشد که همواره با موضوع خام‌فروشی بالادستی‌ها مواجه است. علاوه بر این، در بازه‌های زمانی مختلف مورد تحریمات آمریکا قرار گرفته‌است.
بخش اعظمی از صادرات فلزی ما به محصولات فولادی کشور که میانگین قیمت صادراتی آن‌‌ها برای هر تن فقط حدود 430 دلار است، اختصاص می‌یابد. این نرخ قیمت در صورت انتقال مواد خام اولیه مانند شمش، بیلت و اسلب به صنایع پایین‌‌دستی و تولید محصولاتی مانند ورق فولادی، لوله و پروفیل ارزش افزوده بالاتری ایجاد خواهند کرد.
منبع: آهن ملل اصفهان (ahanmelal)
بر اساس گزارش واحد خبر آهن ملل اصفهان در راستای ، پیش‌بینی شده که تا سال 1404 از حدود 55 میلیون تن فولاد تولیدی، نزدیک به 36 میلیون تن می‌تواند نیاز داخلی را تامین کند. علاوه بر این، 19 میلیون تن فولاد هم برای بخش صادرات به کشورهای دیگر در نظر گرفته شده‌است.
بررسی‌ها نشان داده که عمده‌ترین و شاخص‌ترین اهداف صنایع فولاد ایران، توجه و تمرکز به افق 1404 و دست‌یابی به تولید 55 میلیون تن فولاد خام همراه با کسب جایگاه هفتم تولیدکنندگان فولاد در جهان می‌باشد.
آسیب‌شناسی‌ها اشاره به آن دارد که موانع داخلی و خارجی متعددی در مسیر دست‌یابی به این چشم‌انداز دخالت دارند. هر کدام از این موانع به نوعی برای صادرکنندگان چالش‌برانگیز شده‌است.
طی گفت و گویی با محمدرضا بهرامن، رئیس خانه معدن ایران در آستانه «دهمین دوره همایش و نمایشگاه چشم‌انداز صنعت فولاد و معدن ایران با نگاهی به بازار»، برخی از چالش‌های صادراتی یش روی صنعت فولاد مورد بررسی قرار گرفت.
برخی از صنعتگران عقیده دارند که پروسه صادرات فولاد که جزو فلزهای استراتژیک محسوب می‌شود، به دلیل برخی از تنگناها بسته شده‌است. از نظر شما هم اکنون چه چالش‌هایی پیش روی صادرات فولاد قرار گرفته‌است؟
طبق بررسی‌های متعدد کارشناسان ما در این حوزه، دریافتیم که هم اکنون الزام بازگشت ارز حاصل از صادرات به “سامانه نیما“، از جمله مهم‌ترین چالش‌های پیش روی صادرکنندگان می‌باشد و تمامی بخش‌ها را در برمی‌گیرد.
از طرفی دیگر، مسئله بعدی که از چالش‌های مهم صادراتی محسوب می‌شوند، الزام صادرات از بستر تولیدکننده می‌باشد که بر اساس آن تنها تولیدکننده می‌تواند اقدام به صادرات کند. به عقیده کارشناسان فولادی مسئله مذکور به آن دلیل ایجاد شده که به احتمال زیاد رهگیری ارز حاصل از صادرات را برای دولتی‌ها راحت‌تر کند. در این مورد اگر موضوع برگشت ارز حاصل از صادرات برطرف شود، این مسئله نیز بی‌تاثیر خواهد شد.
منبع: آهن ملل اصفهان (ahanmelal)
بر اساس گزارش واحد خبر آهن ملل اصفهان، برخی از افراد هنوز هم با عدله خود در پی توجیه افزایش قیمت شمش القایی در این روزها، آن هم در شرایطی که بازار تقاضا از سمت پایین و مصرف‌کننده نهایی تقریبا در رکود کامل به سر می‌برد، هستند. رفتار بازار بورس کالا در سمت محصول نهایی به روشنی می‌تواند گواه این موضوع باشد.
در این مدت اخیر یک سیستم موجی شکل بر قیمت‌ها در بازار مقاطع طویل فولادی حاکم شده‌است. دیگر خبری از افزایش قیمت‌ها همسو با رشد تقاضا نمی‌باشد.
سمت عرضه بدون توجه به تقاضا، صرفا به صورت برنامه‌ریزی شده و دستوری در تلاش برای رسیدن به اهداف بالاتر است. صرف‌نظر از فعالان میانی و تولیدکنندگان کوچکی که به طبع همگام و هم فرکانس با این سیستم گام برمی‌دارند، بنظر می‌رسد که این خاستگاه از سمت سرچشمه و منبع مواد اولیه از سمت تولیدکنندگان مواد اولیه و فولادسازان بزرگ هدایت می‌شود.
نادیده گرفته شدن تقاضا از سمت مصرف‌کننده شاید به دلیل فشار از بالا، نرخ فروش بالای آهن اسفنجی و عرضه‌های قطره چکانی این کالا در این روزها و در بازار داخلی است.
با اینکه برخی از تولیدکنندگان بزرگ‌تر شمش، حجم قابل توجهی از آهن اسفنجی مورد نیاز خود را تا پایان سال خریداری کرده‌اند، اما به واسطه عرضه‌های قطره چکانی این کالا در بازار داخلی، تا حدودی تحت فشار هستند.
واحدهای کوچکتر القایی هم این روزها با بازار حداقل 2550 تومانی آهن اسفنجی مواجه هستند که از تناسب 50 درصدی نرخ آهن اسفنجی نسبت به نرخ فروش شمش، به مراتب بالاتر است.
می‌توان گفت در واقع مشکل اصلی و اساسی امروز بازار داخلی، تهیه مواد اولیه‌ای است که فعلا اولویت و رویکرد آن بازارهای صادراتی است و به نرخ های داخلی و خاستگاه مشتری داخلی کمتر توجه دارد. این نوع رویکرد هم بنظر می‌رسد که فعلا از سیاست‌های کلی دولت در جهت اولویت تامین نیاز ارز حاصل از صادرات محصولات غیر نفتی سرچشمه می‌گیرد، کما اینکه چندی پیش با اعمال محدودیت صادرات این ماده اولیه یا همان آهن اسفنجی از سمت یک مقام بالای دولتی مخالفت شد و به طوری‌که دیده می‌شود مشکل کمبود و تامین مواد اولیه هنوز برای بخش خصوصی مرتفع نشده و در حال حاضر محرک اصلی افزایش قیمت‌های مقاطع طویل فولادی در بازار داخلی محسوب می‌شود.
منبع: آهن ملل اصفهان (ahanmelal)
بر اساس گزارش واحد خبر آهن ملل اصفهان، در سال‌های اخیر، ایران در بازارهای تجارت جهانی به رشد و پیشرفت قابل‌توجهی دست یافته‌است. آمارها نشان می‌دهند که صادرات فولاد ایران از یک دهم درصد کل تجارت جهانی به 1.5 درصد صعود کرده‌است. شاید دلیل تمرکز دولت آمریکا بر تحریم صنایع فولادی و فلزی ایران نیز همین موضوع باشد.
باید توجه داشت که صنعت فولاد مثل نفت نیست که بتوان با استفاده از دیگر کشورهای تولیدکننده جای آن را پر کرد. دلیل این مسئله، پیچیدگی‌های تولید فولاد، هزینه‌های بالای حمل، کیفیت و هزینه آن می‌باشد. این موضوع در حالی است که فولاد ایران می‌تواند با کیفیت بالا و قیمتی مناسب با هزینه حمل پایین در اختیار خریداران قرار گیرد. بنابراین، جایگزین کردن آن کار ساده‌‌ای نمی‌باشد.
به همین ترتیب، در شرایط تحریم فعلی کشورمان، تداوم رشد صادرات محصولات فلزی در کنار کاهش صادرات نفتی دارای اهمیت ویژهای می‌باشد. علاوه بر این، صادرات در بخش فولاد می‌تواند بر اقتصاد و میزان درآمدزایی، اثرگذاری چشمگیری داشته‌باشد. به نظر می‌رسد که آمریکا نیز با در نظر گرفتن همین مسئله از تحقق این هدف ممانعت می‌کند. با این حال، برخی از کارشناسان بر این باورند که اعمال تحریم‌ها به دلیل عدم پیروی بازار کشورهای هدف ما از تحریم‌ها نتوانسته تاثیر زیادی بر صادرات فولاد و صنایع فلزی کشورمان بگذارد.
در تحریم‌هایی که به تازگی دولت آمریکا بر صنعت فولاد و فلز کشور ما اعمال کرد، شرکت‌های دیگری نیز به لیست تحریم اضافه شدند. این مسئله نمی‌تواند تاثیر زیادی بر صادرات ما داشته‌باشد. تنها تاثیر این موضوع می‌تواند چانه‌زنی بیشتر خریداران باشد و نقل و انتقالات مالی نیز با بهای بیشتری انجام شود.
برخی کارشناسان بر این باورند که جای نگرانی جدی برای صنایع کشور وجود ندارد. در واقع مشکل اصلی، داخلی است. سوء مدیریت در وزارت صمت باعث کاهش تولید شده و در واقع چشم‌انداز تولید 28 میلیون تن تولید به 26 میلیون تن رسیده‌است.
منبع: آهن ملل اصفهان (ahanmelal)